Het zal weinig ouders vreemd in de oren klinken als we zeggen dat kinderen tegenwoordig steeds meer tijd achter hun spelcomputer doorbrengen. Dat het voortdurende gamen ouders behoorlijk op de zenuwen kan werken, zal ook geen geheim zijn. Het lijkt wel alsof ze van bij het opstaan tot aan het slapengaan niet van die computer weg te slaan zijn. Alle moeite moet je doen om ze aan tafel te krijgen, om ze te laten meehelpen met huishoudelijke taken of om ze ergens mee naartoe te krijgen. Moet je er dan maar gewoon in berusten? Gelukkig niet.
Waarom doen ze het?
Gamen is volledig ingeburgerd in de leefwereld van jongeren. Leeftijdsgenoten doen hetzelfde en het is dan ook een manier om er bij te horen; wat niet onbelangrijk is voor jongeren. Het kan ook een ontsnappen aan de werkelijkheid betekenen. De virtuele wereld waarin ze zich tijdens het gamen bevinden, laat hen toe even weg te zijn van de dagelijkse realiteit. Voor jongeren die zich niet helemaal goed in hun vel voelen en bijvoorbeeld proberen van hun weed verslaving af te raken, kan dit een welkome afleiding zijn. Ze kunnen even alle zorgen vergeten en helemaal opgaan in het spel.
Hoe kun je hen op andere gedachten brengen?
Je kinderen het gamen verbieden, zal wellicht niet zo'n goed idee zijn. Het zal hen eerder opstandig dan meewerkend maken. Gamen is voor hen belangrijk en als je dat zomaar verbiedt, zul je op een enorme weerstand botsen. Zoals bij zoveel zaken zal het ook hier een kwestie zijn van een gulden middenweg vinden. Gamen mag, maar niet meer van 's morgens vroeg tot 's avonds laat. Maak in overleg met je kinderen afspraken over hoe lang en wanneer ze kunnen gamen en wat er met de rest van de tijd kan gedaan worden. Plan een leuke uitstap, doe samen met hen de taken in huis en spreek vast en zeker ook je waardering uit voor de inspanning die ze doen. Als ze merken dat er ook naast de computer leuke dingen te beleven zijn, zullen ze al sneller geneigd zijn je hierin te volgen.
Goede afspraken werken
Niemand die zegt dat die spelcomputer de vuilbak in moet; jullie moeten alleen een manier vinden om het voor iedereen aanvaardbaar te maken. Met goede afspraken, zorg je voor respect en begrip voor elkaar en dat kan alleen maar de verstandhouding ten goede komen. Je kinderen komen er vast wel achter dat je enkel en alleen maar het beste met hen voor hebt.